The b*tch is back!

Afgaande op deze blog zou je denken dat ik al maanden dood ben of op zijn minst computerloos. Niets is minder waar, het ontbreekt me gewoon aan tijd door de vele nevenprojecten/evenementen en tussendoor hebben Curly Goddess en ik ook nog beslist om te gaan samenwonen. Geloof mij, agenda ziet er roodgekleurd uit tot en met 1 maart. Waar zou ik het de twee voorbije maanden kunnen over gehad hebben? Even een snelle round-up:


 De boekenbeurs in Antwerpen bezocht maar helaas niet veel van gezien wegens lang blijven hangen op de Acco-stand, een presentatie bijgewoond van “Baby’s gevraagd!” verzorgd door ons aller 11je, een gesigneerde “Zwerm” van Peter Verhelst gekocht en mij vooral afgevraagd wanneer ik die zal lezen (de vlucht London-Johannesburg binnen een goeie maand lijkt mij een ideale start). In de pers heel veel deining rond het bezoek van Sex & The City actrice Kim Cattrall die meer volk trok dan verwacht maar in mijn ogen beter terug naar de schoolbanken zou gaan want “for Curly Godess” schijf je met 2 d’s, al een geluk dat iemand die iemand kent het boek voor ons had laten signeren want de overrompeling was mega.


De radio is 75 geworden en dat werd in mijn geliefde stad Gent uitbundig gevierd. Wij naar het Radio 1 feest in de Voorruit waar we een mooi symfonisch concert zagen met Gunther Verspecht (Stash), Koen Buyse (Zornik), Zita Swoon in de hoofdrol en Kris De Bruyne die onderweg tegen een volle fles was aangelopen en daar zich dan ook naar gedroeg.


Nog concerten die de moeite waren? Amélie-les-crayons is een zot Frans mens die zingt over maandstonden, kippen, een kleerkast vol met niets om aan te doen en haar dokter. Ooit bij toeval op iTunes gevonden en Curly Goddess en ik als enige niet Franssprekenden op de afspraak in Art-et-Culture in Woluwe. Het was zo weer een van die dagen dat we doodop waren wegens veel te veel te doen en ons met tegenzin naar Brussel sleepten. Maar kijk: anderhalf uur in het gezelschap van Amélie en haar bende vrolijkte ons meteen op en de leuke babbel en gesigneerde cd achteraf maakten het feest compleet.


Toneel: amateurtoneel troef in november: mijn hart klop steeds een beetje sneller als ik in mijn oude woonplaats Schellebelle kom en De Constleerende bracht daar een heerlijke komedie “Bij jou of bij mij”. Volks amusement? En wat dan nog: als je in een dorpje als Schelellebelle er in slaagt om meer dan 1 000 mensen naar je productie te lokken dan ben goed bezig, ik kijk dan ook uit naar de komende productie “Groenten uit Balen”. In Heusden brachten De Scheldezonen in het leukste theaterzaaltje van België “Martino” van Arne Sierens. Pet af voor de regisseur en acteurs die er in slaagden dit stuk op scène te brengen met de flair van professionals. Zelfs het overwegend oudere publiek ging onvoorwaardelijk mee in de “Sieriaanse” leefwereld van de personages. Naar jaarlijkse gewoonte ook naar “Goe Weere an de Zuid” in de Minard gaan kijken met het stuk “Lousbirghe koamer zèsse”. Minder sterk dan hun vorige productie maar het doet zo deugd nog eens echt Gentsch te horen op de planken van de Minard, Romain zou trots zijn.


Bij wijze afscheid van de Wilderoos 2x filmprojectie op groot doek gedaan: “The girl with the pearl earring” smeekte inderdaad om grootbeeld en was van een verstilde schoonheid.Een zaterdags ontbijt in groep werd afgesloten met een onvergetelijk “Breakfast at Tifanny’s”, gedateerd maar onverslijtbaar al was het maar door het snoetje van Audrey Hepburn.


Wordt er nog gegeten? En of maar nieuwe dingen zijn er niet ontdekt deze maanden, Coeur Artichaut en Stadius blijven bevestigen een buffetiade in Thermae Palace met familie was vooral zeer leuk maar het hotel zelf heeft iets van een vergane glorie. Tot onze schande moeten vaststellen dat we er zelfs nog niet toe gekomen zijn om eens in het appartement in Oostende te overnachten wat echt iets zegt over onze agenda.


Kippen? Hoe zit het met Thelma en Louise? Daar is nu wel alles over gezegd en geschreven denk ik. Zelf sta ik er verwonderd van dat 10 000 mensen per maand de moeite doen om naar een kippencam te kijken. De aandacht op radio en in de kranten was leuk en onverwacht en als kers op de taart was de “strijd “ tussen de kippen en Wim Oosterlinck van Studio Brussel goed voor aandacht tot buiten de landsgrenzen. Wim heeft een punt gezet achter zijn kippensoep actie en Thelma & Louise zullen nu wel weer naar hun dagdagelijkse activiteiten terugkeren, of toch niet, nu Wim Oosterlinck zijn lijstje van “het beste van 2005” heeft bekendgemaakt stromen de bezoekers weer toe. Voor het kippencam project ligt er een nacht-cam voor in het hok klaar zodat er ook na zonsondergang nog iets te zien is, dit op vraag van de vele bezoekers van buiten Europa die klagen dat ze gezien de tijdzones nooit een glimp opvangen van T&L. Ook zal er dagelijks een filmpje worden online gezet met alle beelden van de dag daarvoor. De software en planning ligt klaar enkel nog wat scriptjes schrijven om alles foutloos te laten werken, maar ook hier weer: if I only had time.


En zoals reeds eerder gemeld: ik verlaat het centrum van mijn geliefde stad. Er was maar één ding dat mij ooit uit het hart van Gent zou kunnen lokken en dat was de liefde voor een vrouw. Mijn kippen verbleven al bij Curly Goddess, dat ik zou volgen leek een logische stap. Toch is hier door beiden veel over nagedacht, over de grond van de zaak zijn we het altijd eens geweest: ge wilt naast uw lief wakker worden en liefst alle dagen. Niemand kan de toekomst voorspellen, je kan alleen kijken wat je nu in je handen hebt en op die basis beslissen waar je met je leven naartoe wil. Ik heb gekeken en gekozen. Curly Goddess ook en eureka, we dachten hetzelfde. Bibi schuift dus 4 kilometer op naar Curly’s Country Home waar ik naast mijn lief, onze poezen en kippen ook maar op een zucht van Gent centrum zit, dus ze zijn daar nog niet van mij af.


Voila, is iedereen weer mee? Ik beloof in deze laatste dagen van dit jaar om de blog weer wat frequenter te vullen, een mailtje naar mij in geval van luiheid van mijn kant uit kan soms wonderen doen.