Diana Krall

Oh ironie, Vorst Nationaal, de enige concertzaal ter wereld zonder ook maar 1 meter parking heeft een site... en door wie is die gemaakt... door The Parking Lot. Eerst een niet zo ontspannen rit met de trein (vertraging) en dan weer zalig bollen met taxi tot aan de vrt om aldaar er toch weer in te slagen om lokaal 3L25 voorbij te lopen. Snelle hap in de 'tuin' van de vrt om dan langs de korste viamichelin route met de 11jes-mobiel naar Vorst te rijden. We waren zowaar op tijd (en slechts 1 keer de baan moeten vragen) om dan in de parking-hel te belanden. Totaal onwaarschijnlijk waar mensen hun auto's achterlaten en gezien 11je bij haar vorige bezoek al eens een boete had gekregen uiteindelijk op privé terrein van een appertement gaan staan (vanaf nu onze secret parking lot). Vier nummers gemist van Diana Krall maar vrijkaartgewijs trekken we ons daar nu niet zoveel van aan.

Diana had een bad-dress day maar Canada is nu ook niet een mode-mekka (I've been there 5 times HEY WOUTER! ZOU JE NIET EENS OP DE LINK KLIKKEN?). Jazz roept bij velen het beeld op van improvisaties waar geen eind lijkt aan te komen en waarbij je als toevallige voorbijganger gillend wegloopt onder het roepen van "een refrein! Ik wil een refrein". En yup, ook Mevrouw Costello zat bij momenten in het straatje van "kijk eens wat we kunnen" met vingervlugge instrumentale gedeeltes en zowaar, het moet van ACDC geleden zijn dat ik het nog eens live meemaakte: een drumsolo. Maar... Dan zit ze daar eenzaam aan haar piano "a case full of you" van Joni Mitchell te zingen en snikt je hart even mee. Los van het feit dat ik "a keg full of you" had verstaan. "Temptation" van Tom Waits was grote klasse en zo waren er nog wel een paar kippenvel momenten. Moe maar tevreden terug met mij aan het stuur van 11jes bolide die zich afvroeg waarom er zo traag werd gereden. De E40 leek even Lost Highway (zeker aan mijn tempo), Gent lag een paar geeuwen te ver en het bed in de Wilderoos was koud en leeg. Hoog tijd voor een vakantie aan zee.